Wednesday, December 10, 2008

Αλέξη, δεν είχε αλεξίσφαιρο η καρδιά σου …

Αλέξη η καρδιά σου αποδείχτηκε ότι δεν ήταν σκληρή σαν του εκτελεστή σου. Ήταν τόσο μαλακή που η σφαίρα γλίστρησε και καρφώθηκε μέσα της. Ζούσες σ’ ένα κόσμο που φτιάχτηκε για τους μεγάλους. Σε ένα κόσμο που οι κτύποι των αθώων καρδιών δεν ακούγονται. Δεν ήταν η πρώτη φορά που πυροβόλησαν την καρδιά σου. Την πυροβολούσαν κάθε μέρα. Αλλά σήμερα την βρήκαν απροστάτευτη. Την βρήκαν χωρίς αλεξίσφαιρο. Πόσες φορές δεν την πλήγωσαν Αλέξη; Καθημερινά όλοι στόχευαν την δική σου καρδιά. Τα όνειρά σου, τις αγάπες σου, το μέλλον σου, τις φιλοδοξίες σου. Δεν σε άφησαν ούτε μία μέρα Αλέξη χωρίς να στοχεύουν την δική σου καρδιά. Δεν πρόλαβες να το καταλάβεις. Γιατί ήσουν μόνο 15 χρονών. Γιατί η καρδιά σου δεν πρόλαβε να σκληρύνει, γιατί πίστευες ότι αντιγράφοντας τον κόσμο των μεγάλων, τα πρότυπα που αυτοί σου έδωσαν, θα γινόσουν γρήγορα μεγάλος. Μα οι μεγάλοι Αλέξη, δεν είναι ευτυχισμένοι, οι μεγάλοι Αλέξη έφτιαξαν ένα κόσμο ανήθικο και διεφθαρμένο για να τον παραδώσουν σε σένα. Αυτό τον κόσμο Αλέξη έπρεπε εσύ να τον αλλάξεις, έπρεπε να ανατρέψεις τα πρότυπα των μεγάλων να δημιουργήσεις ένα καινούργιο κόσμο. Ένα κόσμο δικαιοσύνης, τον δικό σου κόσμο. Δεν πρόλαβες Αλέξη να καταλάβεις ότι ο κόσμος αυτός δεν αλλάζει μόνο με την προσωπική σου επανάσταση. Δεν αλλάζει πετώντας πέτρες στην εξουσία. Γιατί η εξουσία σε θέλει να είσαι απέναντι. Δεν σε θέλει συμμέτοχο, δεν θέλει να ακούσει τα όνειρά σου. Γιατί η εξουσία δεν ονειρεύεται, δεν αισθάνεται, δεν φαντάζεται, δεν χαίρεται δεν καταλαβαίνει. Αλέξη τα δακρυγόνα και οι μολότοφ που έπεσαν για χάρη σου ήταν άχρηστα. Γιατί δεν χρειάζονται δακρυγόνα για να κλάψει κανείς για σένα, δεν χρειάζονται μολότοφ για να μείνει ζεστή η καρδιά σου. Η καρδιά σου χτυπά μέσα από τις καρδιές των παιδιών της ηλικίας σου και ας μην την ακούν οι μεγάλοι. Γιατί οι μεγάλοι έχουν κρύψει την καρδιά τους κάπου κάτω από τα αλεξίσφαιρα. Γιατί ο εκτελεστής σου φορούσε αλεξίσφαιρο για να προστατευτεί από τις δικές σου σφαίρες. Γιατί ο κόσμος σου Αλέξη δεν έχει θέση στην δική του καρδιά. Η καρδία του πρέπει να παραμείνει σκληρή και προστατευμένη. Η δική σου καρδιά όμως ήταν μαλακή και απροστάτευτη. Τα όνειρά σου Αλέξη έχουν γίνει οι εφιάλτες του. Έχουν γίνει εφιάλτες για τον κόσμο που εμείς οι μεγαλύτεροι φτιάξαμε.